bodyguard

Security guards secure everything that is valuable to us. They also serve as marshals for peace and order. They made everything in order as much as possible. They manage to be tough and physically buff.

When my daughter had gone through her last destination on Earth, I was towered by my two of my tallest cousins. They made it to the point that no one can go near me besides my family. I will treasure it for the rest of my life. I felt secure that time. My Aunt gave me the courage to walked through the isle of the cemetery in Loyola. 

Who can give you the security of your finances? Banks not Tyra? Haha. Who can give you the security of your marriage? Your spouse? Who can give you the security if you need it the most? Nobody can but the Holy Spirit. As Jesus said before He left his disciples that He will leave them and unto us all who believes and accepts Him as His Lord and Savior; Holy Spirit to protect us and lead us through.

If God is with you who can stand against you?

http://www.bachecaannunci.it/adpics/bodyguard_events907.jpg

Papa

Ang Papa ko ay masasabi kong napakabait. Nakagisnan ko na sa aking paglaki na sya ang mas madalas na nag aalaga sa amin, nagluluto, at naglalaba para sa amin habang ang Mama namin ay nagtitinda ng RTW sa Baclaran. Wala kaming kasambahay pero madami kaming mananahi. Pero noong lumaki laki na kami; ayyy mga kapatid ko lang pala kasi hindi ako lumaki tumanda lang. Haha. Kami na ang gumagawa sa mga gawaing bahay madalas ako taga saing kaya masasabi kong iyon ang forte ko sa pagluluto kahit noong wala pa kaming rice cooker. Habang ang Papa ko naman ay dakilang driver ng Mama namin. Kapag sabado at walang pasok sumasama kami sa Baclaran pero madalas lang kami sa parkingan kasama ng Papa namin dahil magulo daw kami sa pwesto. Madalas lang kami pumupunta sa pwesto kapag naubos na namin ng kapatid kong lalaki yung pera na binigay sa amin para humingi ng pera. Halos gabi gabi lagi kaming buong pamilya nagjojoyride sa antipolo (aka OL). Pagbakasyon kung saan saan kami nagpupunta pero ang hindi ko makakalimutan ay yung lugar na may malaking tv at sa planetarium. Madalas kami magturuan kapag oras na ng pag uurong (hugas ng pinggan). Madaming kataga ang sinasabi ng Papa namin sa amin at isa sa mga iyon ay may kinalaman sa pag uurong, sabi nya na kapag masaya ka sa ginagawa mo hindi ka mapapagod at mapapabilis ito. Hindi ko inabot yung mga araw na nasablog ng ate ko. www.jarableblog.info dahil sa pagkakatanda ko mga 2 taon lang ako nun. Gayun pa man mataas pa din ang respeto at pagmamahal ko sa aking ama.

Noong wala pa kaming service sa skwelahan sya ang naghahatid at nagsusundo sa amin ng kapatid kong sumunod saken dahil kaming dalawa ang malayo ang skwelahan sa bahay namin. Kapag naiiwan namin yung baon namen dinadala nya yun kapag lunchtime na. Nung naghayskul na ko bago ko magboard sabagay halos 3 buwan lang naman ako dun, sya naghahatid saken sa sakayan ng bus. Naaalala ko pa kapag sobrang traffic pinapahabol ko sa kanya yung naunang bus at pag naovertake-an na nya sasabihin ko na naman yung isa pa hanggang umabot na kami sa Greenhills. Sasabihin ng Papa ko magagalit na naman daw sa kanya ang Mama ko dahil sya ang bumili ng almusal nila. Natutuwa ako nun hindi dahil mapapagalitan sya dahil may matitira akong pera dahil ang Mama ko kapag nagbibigay sa amin noon ng baon yung sakto lang na pangkain at pamasahe. Ika nga ng Papa ko hindi kami makakauwi kapag nalaglagan kami ng piso. Hehe. Madami kaming masasayang alaala sa Papa ko kaya malaking malaki ang kawalan nung nawala sya sa amin.

1990 nung nadiagnose sya na may diabetes. Pero matigas ulo nun nagtatago pa sa Mama ko ng pagmemerienda ng matatamis iyon yung isa sa mga minana ko sa papa ko(tigas ng ulo). Hehe. 1999 sya ng nastroke. Clinically dead na daw sya nung naisugod sa ospital na kung saan pinagpanganakan ko kay Wan. Isang beses lang ako nakadalaw sa kanya sa ospital nun dahil 1 buwan pa lang nun si Ayel. Kinantahan ko sya nun ng kanta ni Don Moen na “I am the Lord that healeth thee” sa kauna unahang pagkakataon nakita ko sya lumuha kahit nakarespirator na sya nun.

Napakadami naming iniisip na sana hindi namin dinanas kung buhay lang sya. Miss na miss namin ang Papa namen. Salamat sa Panginoon at binibigyan pa din Nya ng kaaliwan, libangan at sakit ng ulo ang aming Mama sa katauhan ng buong pamilya lalo na sa bagong miyembro na si Jam Jam.

Sa mga ama, pakiusap lang po; sana alagaan nyo po ang katawan nyo para sa pamilya nyo po dahil mahirap  sa isang pamilya ang walang ama. Maligayang kaarawan sa mga haligi ng tahanan.

secret

Don't get too excited. Adrenalin rush. Wait it's still loading. There you go! These are some examples of what we usually feel when we heard someone would spill out a secret. If somebody says, I want to tell you something, we're so eager to know what it is. We even beg the holder spill it out fast and when that somebody beat around the bush we try to ask things that would lead to the climax. And when our ears got served we make different opinions, blurt out mixed emotions, and finally we gather points of view be it top view, front view, right side view, and all sorts of view. Oops those are for drawing. Haha.

We always want to know a secret. Though Po in Kung Fu Panda part 1 succeeded through different obstacles to see what is written in the scroll he found nothing. Then he remembered what his father Ping said regarding to his soup; that there's no secret recipe on it. If I may, there was a secret. He made everyone believe that there is, that's why his noodle magnetized customers to zipped every bit it.

Truth truth truth. It shall always prevail. It shall set you free. It also hurts. The only truth I know is Jesus. Not only that, He too is the way and life.

There are lot of facts in life but does not fit to everyone and in every situation.